ای که جان از شوق تو گشت بیقرار.......بر دو دیده منتظرم منت گذار
سرورم، ملک جم از دوری تو.......پر ز محنت گشت و بی صبر و قرار
باز آی بر فراز این شهر و دیار....باز آی بر جای جای این دشت و سرای
زنده کن فر و سرور ای شهریار...زنده کن جاوید ایران را ز بار
که ز فر تو ایران ایران شود ...دولت دیوان باز گلستان شود
غربت خوبان دگر پایان شود ...سرنوشت خلق ایران، قصه شاهان شود
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.