عدم موفقیت در اتحاد حتی در ساده ترین مبانی انسانی خوره جان ایرانیان شده و شالوده ساختار های اجتمایی آنان را به ویرانی کشانده. براستی آیا برای دفاع از دخترکانی که به جرم راه رفتن در خیابان دستگیر میشوند، نیاز به هماهنگی و توافق قبلی است؟ آیا در تنهای ایرانیان، خونی نمیجوشد و قلبی نمیتپد و غروری دیگر وجود ندارد که به این خفت و خواری تن در میدهند؟؟
ایرانی کجایی که انسانم آرزوست...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.