ما همه سرباز دشمنیم

در سرزمینی دور، پای بر پای انداخته ای و در پیکر ایرانم ولوله میاندازی 
و حماقت و بیخردی من به تو امکان بلعیده شدن سرزمینم را میدهد

از تو نفرت دارم ولی سرباز تو ام

نقشه مام میهنم را از من بهتر در خاطر داری
ضعف های مردم مرا بهتر از من میشناسی تا به درونشان نفوذ کنی
مرا سرباز دشمن میکنی و به جان خودی میاندازی

از تو نفرت دارم ولی سرباز تو بودم و هستم و تا جان در بدن دارم، خواهم بود

ترس را در بین ما می نشانی تا ببینیم و دم نزنیم
همپیمانانت را در سپاه من میفرستی تا همرزم من بجای تو با من بجنگد و به گمان خود خوب هم بجنگد ...ولی در مسیر آرمان تو

ما همه سرباز دشمنیم

و تا چندی دیگر ایرانمان را بدست خود تجزیه میکنیم
در سینی طلا میگذاریم
و بهمراه تاریخ و فرهنگمان
به دشمن پیشکش میکنیم

ما همه سرباز دشمنیم

دشمنی که با سیگار برگ خود در دهان.
و دست در جیب،
منتظر است تا سهمش را بگیرد