ملت ایران بدون مطالعه دقیق دچارشور حسینی نشوید! درنگ کنید

از تمامی امضا کنندگان منشور شورای ملی تقاضا میکنم، از آنجاییکه ۱۶ ماده این منشور در فردای آزادی، سندی  خواهد بود در پیشگاه ملت ایران، قبل از امضای آن، این متن را تا آخر بخوانند.

هم میهنان،

مدتی است که زبانهایمان در حبس بود و قلم هایمان در گنجه. زیرا در انتظار تشکیل شورایی بودیم تا سنگری باشد سخت و تکیه گاهی محکم برای تمامی عاشقان ایران، زخم خوردگان پس از واقعه ۵۷، پشیمانان برگشته از رژیم و خلاصه تمامی کنشگران و فعالین سیاسی مخالف رژیم جمهوری اسلامی، برای رسیدن به یک همبستگی ملی و نشان دادن عزم راسخ ملت ایران برای براندازی این رژیم.

در این میان، تاکید های مکرر شاهزاده رضا پهلوی بعنوان سرمایه ملی اپوزیسیون و همچنین نماد یکبارچگی کشور، بر لزوم برقراری چنین شورایی ولزوم برقراری یک  همه پرسی آزاد با شرکت تمام آحاد ملت برای تعیین نوع نظام، ما را بر آن داشت تا گمان بریم این شورا توسط افرادی کاردان تشکیل خواهد شد و موافقت شاهزاده رضا پهلوی را نیز در حمایت از خود، جلب خواهد کرد.

پس از گذشت ماهها از قطعیت این باور ملی و همگانی، در  برهه ای اینچنین دشوار و خطیر، با شرایطی روبرو هستیم که نه تنها شورایی اعلام موجودیت نکرده، بلکه پس از تشکیل سایتی یک صفحه ای بنام فراخوان ملی در نیمه دوم ماه اوت و انتشار انواع و اقسام برگه ها و فرتور های مزین به پرچم شیرو خورشید حاوی تبلیغات برای شورای ملی، امروز ششم سپتامبر، مصادف با ۱۶ شهریور، صفحه ای بنام منشور شورا منتشر شده که حاوی ۱۶ ماده میباشد.

 

قبل از آنکه به توضیحی کوچک در مورد این۱۶ ماده بپردازم، لازم است تاکید کنم که انتشار منشور کوچکترین ارتباطی "نه" با "اعلام موجودیت" شورا دارد که این دو موضوع با هم کاملا مجزا و بیربط میباشند و "نه" مرتبط با فراخوان همبستگی شاهزاده رضا پهلوی مورخ ۱۵ شهریور یا پنجم ماه سپتامبر میباشد و با هیچ ترفند و وسیله یا چسبی، نمیتوان انتشار منشور را با این دو موضوع پیوند داد. پس میبینیم که نه تنها پس ازحدود ۲۶ روز از بیانیه..کمیته...هماهنگی...شورای.....ملی....شوراییاعلام موجودیت نکرده، بلکه شاهزاده رضا پهلوی هم در فراخوان خود، هیچ اشاره ای به وجود چنین شورا یا منشوری ننموده اند.

در اینجا ضرورت دارد به تعریف عبارت "اعلام موجودیت" بپردازم زیرا شواهد نشان میدهد برخی هموطنان از معنای این عبارت  بخوبی آگاه نیستند و انتشار یک برگه را با آن به اشتباه گرفته اند.

در صحنه سیاست و یا حتی در صحنه های اجتماعی و یا به عبارتی، عمومی،  "اعلام موجودیت" بدین معنی است که اشخاص یا گروه یا حزب یا هرگونه تشکیلات "قانونی!" با انتخاب یک یا چند سخنگوی سرشناس و حضور در مدیا هایی معتبر، خبر اعلام موجودیت  خود، با ذکر نام دقیق افراد، و بیان خلاصه ای از اهداف گروه بصورت شفاهی و ارائه متن کامل آن که میتواند تحت نامهای، اهداف، آرمانها و یا منشور نامیده شود را، بطور رسمی انتشار میدهند و در صورت لزوم، پاسخگوی اندکی از سوالات مردم هم خواهند بود. اما آنچه ما با ان رو به رو هستیم سایتی است یک صفحه ای که نه روشن است به چه گروه و حزب و دسته ای وابسته است، نه روشن است افراد نویسنده و دست اندر کار این منشورکه در پشت این سایت پنهان شدند چه کسانی هستند و اینکه چه کسانی از آن حمایت کردند، همه در ابهام و تیرگی کامل پوشیده است .

نکته اینجاست که از مردم خواسته میشود پیش از دانستن نام این افراد مجهول الهویه بروند و امضای خود را در سایت قرار بدهند. بدیهی است نبود افراد در درون این شورا و هراس از اعلام  اسامی انگشت شمار و شاید حتی ناخوشایند، سبب شده که انجام چنین مانوری را راهی فرار از این بن بست بشمرند وکار به جایی رسیده که به انجام آن مبادرت ورزند. جالب تر از آن اینکه از این سایت هر یک نفر میتواند با ایمیل های مختلف چند بار امضا کند و سیاهی لشگری پوچ براه بیاندازد زیرا هیچ گزینه ای برای جلو گیری از اینکار موجود نیست و هیچ شماره شناسایی از شما خواسته نمیشود!

آیا برای نهادی بنام شورای ملی، "شفافیت" نباید اولین و مهمترین اصل مورد توجه دست اندر کاران آن باشد یا پس از ۳۳ سال دروغ و تزویر و به بازیچه و تمسخر گرفتن ملت توسط رژیم جهل و جنون، بجای اعتماد کامل به نهادی اینچنین، هنوز باید در شک و تردید و در جستجوی فاش کردن اسرار ناپیدای ارگانی باشیم که وظیفه آن خدمت به کشور و ملت است و صرف وجود چنین نامی، خود باید سلاحی کوبنده در برابر دروغ و تزویر باشد و نه در خدمت آن؟

بس نیست؟

در یک جمع بندی کلی تا اینجا از عدم شفافیت گروهی که بنام شورای ملی فعالیت میکنند و هویتشان روشن نیست، عدم حمایت شاهزاده رضا پهلوی و وعده وعید های توخالی مبنی بر اعلام موجودیت این افراد وعدم وجود لیست اسامی سخن گفتم. حال وقت آن رسیده که به خود منشور بپردازم.

در مقدمه متن پیشنهادی منشور آمده است:

هدف از برپایی شورای ملی، دستیابی به شرایط مناسب برای برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه با پیروی از ماده ۲۱ بیانیه جهانی حقوق بشر[۱] و اعلامیه ۱۵۴ نشست شورای بین المجالس [۲]، همراه با نظارت نهادهای جهانی بی طرف مانند سازمان ملل متحد، به منظور انتخاب نمایندگان مردم در مجلس موسسان، جهت تدوین قانون اساسی نوین ایران و برگزاری همه پرسی برای تعیین نوع نظام و تصویب قانون اساسی نوین، توسط مردم ایران است.

ملت ایران؛ توجه دارد که در بیان اهداف این شورا گزینه انتخاب نوع نظام آینده توسطمردم ایران حذف شده است. برای اینکه بیشتر متوجه شوید برایتان توضیح میدهم: همانطور که شاهزاده رضا پهلوی بارها در صحبت های خود تاکید کردند و در لینک های زیر نیز ویدئو و منابع مربوط به گفته های ایشان موجود است و میبینید، ایشان همیشه بر یک همه پرسی با شرکت همه احاد ملت برای تعیین نوع نظام صراحتا اشاره کردند در حالیکه در این متن نوشته شده: انتخابات برای تعیین نمایندگان مردم در مجلس مواسسان نه رفراندم آزاد! و تنها پس از آن نوشته شده:

(((برگزاری همه پرسی برای تعیین نوع نظام و تصویب قانون اساسی نوین، توسط مردم ایران است))) و منظور از این همه پرسی، در درون مجلس مواسسان و بین نمایندگان مجلس است نه در بین مردم!! بنابر این حق تعیین نوع نظام از شما س-------ل----ب  شده! و فقط قسمت تصویب قانون اساسی که منظور "یک" قانون اساسی نگاشته شده توسط نمایندگان مجلس مواسسان است، به رای شما گذاشته میشود نه اینکه مجلس مواسسان "دو" قانون اساسی پادشاهی پارلمانی و جمهوری بنویسد و شما "انتخاب کنید" بلکه "یک" قانون که انتخاب کرده اند را بنویسند و شما" تصویب" کنید!

توجه کردید؟ دلیل اینکه میگوییم مسائلی اینچنین را باید لغت به لغت بررسی کرد همین است. مسائل حقوقی در تعریف خود مشخص وروشن هستند. آنچه شما را اشتباه میاندازد نحوه چیدمان زیرکانه این واژگان درکنار هم و بازی با تقدم و تاخر عبارت و جمله بندی هاست.

http://www.youtube.com/watch?v=PslszQM35vU&feature=youtu.be

(لینک  ویدئو مربوط به تاکید شاهزاده بر موضوع رفراندم)

http://jonbeshandishepardazan.blogspot.it/2012/08/blog-post_25.html

                                                                                           (لیست سخنرانیهای شاهزاده مربوط به موضوع رفراندم)

 

در بند شماره ۱۱ منشور پیشنهادی آمده:

۱۱ پذیرش اصل ساختار حکومت غیرمتمرکز مبتنی بر تقسیم قدرت میان بخش های مختلف کشور، با فراهم نمودن زمینه مشارکت مستقیم مردم مناطق مختلف ایران از طریق ایجاد ـ نهادهای دمکراتیک محلی ـ جهت اداره امور سیاسی (انتخاب مسئولین محلی)، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محلی خو

چگونه میتوان حکومت را غیر متمرکز کرد؟؟ آیا ساختار غیر متمرکز حکومت به معنای تجزیه ایران در آینده ای نزدیک نیست؟ در سایه یک حکومت مقتدر مرکزی، چرا باید حکومت غیر متمرکز باشد؟ مردم ایران در کجا اعلام کردند که خواستار یک حکومت غیر متمرکز یا فدرال هستند؟ فدرالیسم در ایران به تجزیه منجر میشود ولی اگر منظور حکومت غیر متمرکز به سبک اسکاندیناوی است آیا سابقه و پیشینه تاریخی ایرانیان ظرفیت پذیرش حکومتی مانند اسکاندیناوی را دارد؟, قبل از رای گیری در این مورد، این شورا، چطور به خود اجازه میدهد حکومت آینده را غیر متمرکز اعلام کند؟

آخرین نکته مهم، نبودن پرچم شیروخورشید بعنوان نماد ملی ایرانیان و حتی ذکر کلمه پرچم ملی در منشور است. درصورتیکه همانطور که همگی شاهد بودید، در تمام این روزهایی که برای این شورا تبلیغ میشد، پرچم سه رنگ شیرو خورشید ایران بر روی تمامی فرتورها و حتی سایت خود شورا به چشم میخورد. سوال این ست: اگر پرچم شیروخورشید در منشور پیشنهادی ذکر نشده چرا از آن سو استفاده میکنید و بر روی سایت فراخوان ملی گذاشتید و اگر به  آن اعتقاد دارید چرا آن را در متن منشور ذکر نکردید؟

دلیل این سواستفاده و تلاش در گمراه کردن هواداران پادشاهی  با توسل به پرچم شیروخورشید چیست؟

ملت ایران شما باید خواهان شفافیت باشید. این حق شماست. ما باید بدانیم چه چیزی را و برای چه منظوری امضا میکنیم. پس از ۳۳ سال ندانم کاری و بدنبال سیل رفتن، ما باید بدانیم مسیر نهایی کجاست تا به آن ملحق شویم. موج سواران ما را تنها به ته دریا میبرند و نه یشتر. باید هوشیار باشیم و از حقوق قانونی خود آگاه. ایران وطن ماست و متعلق به همه ما.

پاینده ایران